Van zout tot zoetigheid

Dag 2. Om 6 uur 's morgens verwelkomt Krakau ons met een teder sneeuwtapijtje. De dag kan niet meer stuk.

Maar eerst de zoutmijn, op de eerste lijst van de Unesco. Echt werelderfgoed. Een onvergetelijke ervaring en honderden trappen.

Erna op weg naar de Koningsburcht. Zelden hebben onze leerlingen zoveel geschiedenis gekregen op zo een kleine ruimte. De gids goochelde met namen, data en symbolen.

Gelukkig was er ook de imposante Zygmuntklok. Wie ze aanraakt met de linkerhand mag een wens doen. Onze dromende jongeren maakten er gretig gebruik van.

Oververzadigd van feiten en gebeurtenissen, maar hongerig als Vlaamse leeuwen werd de vrije tijd gewijd aan een culinair tussendoortje.

Om 4 uur doken we de Joodse wijk in voor een onvervalst stadsspel. Twee uur lang streden 4 teams tussen de synagogen en de smalle steegjes om de overwinning. De Sabat zorgde voor wat hindernissen, maar de Joodse sfeer werd gretig opgesnoven.

Na het avondmaal een laatste avondwandeling aan de Wisla en een imaginair baksteenmuseum, sloten we de avond af in een heerlijke chocoladebar. Menig zoet mondje zal doodmoe in slaap vallen, klaar voor morgen, de echte uitwisseling. Poznan, here we come. Slaapwel, Krakau!